Route: Rondje Markermeer

Van Amsterdam Amstel naar Amsterdam Centraal… via Enkhuizen!

Fiets je graag op asfalt, heb je een hekel aan stoplichten, zoek je een overzichtelijke route en ben je niet bang voor een beetje wind? Dan is het ‘Rondje Markermeer’ de route bij uitstek. Wij testten hem voor je uit op een dag die grijs begon, maar heerlijk zonnig eindigde!

Vertrek Amsterdam Amstel

We vertrokken rond 12 uur ’s middags vanaf station Amstel en reden via Science Park richting het IJmeer. Binnen enkele kilometers fietsten we tussen de schapen: de stad lieten we voorlopig achter ons. We vervolgden onze weg richting Muiderberg, waar we het water overstaken en het pad langs het IJmeer richting het Noorden pakten. Tot dat punt voelden we enkel een licht briesje, maar dat veranderde zodra we langs het meer fietsten. Lekker, wind mee!

Wind mee richting Lelystad

Het eerste deel van onze rit vloog dan ook voorbij. Na zo’n 56 kilometer kwamen we aan in Lelystad. We kochten wat AA-drink bij een snackbarretje op de parkeerplaats van Bataviastad en aten (tussen de friet-etende mensen) een banaan, waarna we weer op de fiets stapten. Tijd om de dijk op te gaan!

Ronddraaien op de Houtribdijk

De 6 kilometers die volgden, fietsten we nog parallel aan de kust. Al snel boog de dijk af naar links en bevonden we ons middenin het Markermeer. De Houtribdijk is zo’n 20 kilometer lang. Een heerlijk stuk om kop-over-kop te rijden zonder dat je uit hoeft te kijken voor stoplichten, zijweggetjes en drempels. We hoefden enkel naast de stippellijn te fietsen (het is tweerichtingsverkeer), opzij te gaan wanneer we iemand inhaalden en gewoon lekker rond te draaien.

‘Klimmetje’ Enkhuizen

Aan het einde van de dijk wachtte Enkhuizen. Na een kleine afdaling en een ‘klimmetje’ van een paar honderd meter fietsten we de haven binnen. Dat klimmetje is overigens eigenlijk niet noemenswaardig, maar wel opvallend gezien de vlakte van de route. Bij het eerste grote kruispunt sloegen we linksaf, waarna we onze weg vervolgden richting Broekerhaven. Vanaf daar (km 94) vervolgden we onze weg langs het Markermeer.

Uitzicht Markermeer

Het uitzicht over het meer was adembenemend! Vanaf de Houtribdijk zie je links van je enkel de (verhoogde) autoweg liggen, maar nu we richting het Zuidwesten reden, hadden we volop zicht op het meer. De zon begon ondertussen steeds meer te schijnen. Jammer genoeg begon de wind ook steeds harder te waaien, en deze keer tégen…

De ideale lunchspot

Het was inmiddels half 4 en we waren toe aan iets anders dan gelletjes en repen. Rond kilometer 103, ergens op de Zuiderdijk, stopten we bij eetcafé De Midget. Vanaf de weg leek het enkel een midgetgolfbaan, maar op aanraden van een dorpsbewoner gingen we toch even kijken. Blij dat we het gevraagd hadden, want er bleek een heerlijke tuin te zijn waar een mix van gezinnen en surfers van het zonnetje genoot. De enorme uitsmijters die we voorgeschoteld kregen, waren precies wat we nodig hadden!

Op weg naar Volendam

De eerste kilometers na onze late lunch waren zwaar. Gelukkig draaide de weg voorbij Hoorn verder naar het zuiden en hadden we de wind niet meer vol tegen. De uitsmijters lagen inmiddels niet meer zo zwaar op de maag en we genoten weer volop!

Na zo’n 130 kilometer arriveerden we in Volendam. Onze bidons waren alweer leeg (je krijgt dorst van zo’n zoute uitsmijter!) dus we fietsten richten de haven. Daar kochten we water bij een cafeetje. Leuk idee, maar niet zo handig. Het was zó druk, dat we een stuk moesten lopen met onze fietsen aan de hand. Ondertussen werden we stiekem gefotografeerd door toeristen.

De laatste kilometers

Wat waren we blij dat we weer op de fiets zaten! Vanaf Volendam lieten we het Markermeer achter ons, maar alsnog bleef de natuur om ons heen mooi en het asfalt vlak. Via Monnickendam en Broek in Waterland fietsten we in de avondzon richting pont Buiksloterweg. Na 155 kilometer fietsen en enkele minuten varen, stonden we aan wal bij Amsterdam Centraal.